اختلال اضطراب چیست؟

اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است. با این حال، افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب نگرانی و ترس شدید، بیش از حد و مداوم در مورد موقعیت های روزمره دارند. اغلب، اختلالات اضطرابی شامل دوره های مکرر احساس ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد (حملات پانیک). این احساسات اضطراب و هراس با فعالیت های روزانه تداخل می کند، کنترل آن دشوار است، با خطر واقعی تناسب ندارد و می تواند برای مدت طولانی ادامه یابد. برای جلوگیری از این احساسات ممکن است از مکان ها یا موقعیت ها دوری کنید. علائم ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی شروع شود و تا بزرگسالی ادامه یابد. هر شکلی از اضطراب که دارید، درمان می تواند کمک کننده باشد.

نمونه هایی از اختلالات اضطرابی عبارتند از: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی)، فوبیاهای خاص و اختلال اضطراب جدایی. شما می توانید بیش از یک اختلال اضطرابی داشته باشید. گاهی اوقات اضطراب ناشی از یک وضعیت پزشکی است که نیاز به درمان دارد.

علائم و نشانه های رایج اضطراب عبارتند از:

• احساس عصبی، بی قراری یا تنش
• داشتن احساس خطر قریب الوقوع، وحشت یا عذاب
• داشتن ضربان قلب افزایش یافته است
• تنفس سریع (هیپرونتیلاسیون)
• تعریق
• لرزیدن
• احساس ضعف یا خستگی
• مشکل در تمرکز یا فکر کردن به چیزی غیر از نگرانی فعلی
• داشتن مشکل در خواب
• تجربه مشکلات گوارشی (GI).
• داشتن مشکل در کنترل نگرانی
• داشتن میل به اجتناب از چیزهایی که باعث ایجاد اضطراب می شود.

انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد که به شرح زیر است

آگورافوبیا

نوعی اختلال اضطرابی است که در آن شما می ترسید و اغلب از مکان ها یا موقعیت هایی که ممکن است باعث وحشت شما شود و باعث شود شما در دام، درماندگی یا خجالت افتاده اید اجتناب کنید.

اختلال اضطراب ناشی از بیماری

شامل علائم اضطراب یا وحشت شدید است که مستقیماً ناشی از یک مشکل سلامت جسمی است.

اختلال اضطراب فراگیر

شامل اضطراب و نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد فعالیت ها یا رویدادها – حتی مسائل عادی و معمولی است. نگرانی با شرایط واقعی تناسب ندارد، کنترل آن دشوار است و بر احساس فیزیکی شما تأثیر می گذارد. اغلب همراه با سایر اختلالات اضطرابی یا افسردگی رخ می دهد.

اختلال پانیک

شامل دوره های مکرر احساس ناگهانی اضطراب و ترس یا وحشت شدید است که در عرض چند دقیقه به اوج خود می رسد (حملات پانیک). ممکن است احساس عذاب قریب الوقوع، تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا تپش قلب تند، بال بال یا تپش قلب (تپش قلب) داشته باشید. این حملات پانیک ممکن است منجر به نگرانی در مورد تکرار مجدد آنها یا اجتناب از موقعیت هایی شود که در آن رخ داده اند.

حرف نزدن انتخابی

عبارت است از ناتوانی مداوم کودکان در صحبت کردن در موقعیت‌های خاص، مانند مدرسه، حتی زمانی که می‌توانند در موقعیت‌های دیگر مانند در خانه با اعضای نزدیک خانواده صحبت کنند. این می تواند در مدرسه، کار و عملکرد اجتماعی اختلال ایجاد کند.

اختلال اضطراب جدایی

اختلال اضطراب جدایی یک اختلال دوران کودکی است که با اضطرابی بیش از حد برای سطح رشد کودک و مربوط به جدایی از والدین یا دیگرانی که نقش والدینی دارند، مشخص می شود.

اختلال اضطراب اجتماعی (فوبی اجتماعی)

شامل سطوح بالایی از اضطراب، ترس و اجتناب از موقعیت های اجتماعی به دلیل احساس خجالت، خودآگاهی و نگرانی در مورد قضاوت شدن یا نگاه منفی دیگران است.

کلام آخر

اضطراب اختلالی است که هیجان غالب و احساس شما نگرانی، تشویش، دلهره، سرآسیمگی، گوش به زنگی است. اضطراب یک حالت هیجانی مفرط است که فرد به طور مداوم احساس می کند در یک موقعیت خطرناک قرار دارد.
اگر شما احساس می کنید که به طور مداوم هیجان منفی و احساس نگرانی را در مورد روزمرگی زندگی دارید و آینده را به طور مبهم خطرناک می دانید و همچنین در کنترل اضطراب و متوقف کردن نگرانی هایتان ناتوانید، اضطراب را تجربه می کنید و فردی که اضطراب دارد، تجربه ترس و نگرانی نامتناسب در برابر موقعیتهای واقعی زندگی را درک می کند.
افرادی که در تمام مدت گوش به زنگ هستند و به واسطه نگرانی ها ی آینده، از لحاظ زیستی به هم ریخته اند، نمی توانند تمرکز خوبی داشته باشند بنابراین هم در تحصیل و هم در شغلهای مهم پیشرفت چندانی ندارند.
افراد مضطرب: 1. احساس ناراحتی و احساس در لبه بودن دارند.
2. به طور مداوم خسته اند و احساس ضعف دارند.
3. مشکل در تمرکز و توجه دارند.
4. تحریک پذیرند و زود عصبی می شوند.
5. خواب و اشتهای خوبی ندارند…..